وی افزود: دیدن این فیلم یک افسوس نیز به همراه داشت. آنهم اینکه چرا با وجود گذشت ۴ دهه از پیروزی انقلاب اسلامی نظیر این دست فیلم بسیار اندک در سینمای کشورمان تولید شده است؟ اتفاقی که باعث شده، بسیاری از حقایق تاریخ معاصر کشورمان ناگفته باقی بماند. درباره چرایی توجه سینما به تاریخ کشورمان همین اندازه باید بگویم که تنها هنر هفتم است که میتواند بسیاری از لایههای پنهان تاریخ این سرزمین را برای مردم با زبانی قابل فهم بازگو کند.
پژمانفر به توضیح فوق اضافه کرد: جدا از مفاهیم ارزشمند «یتیم خانه ایران» باید از ساختار فنی فیلم هم به نیکی یاد کنم؛ بهویژه در حوزههایی چون کارگردانی، فیلمبرداری، بازی، جلوههای ویژه و... فیلم توانسته نمره خوبی کسب کند. نکته دیگری که درباره این فیلم وجود دارد این است که «یتیم خانه ایران» سبب ناراحتی برخی جریانات معارض و بدخواه نظام شده، چون فیلم نکتههایی را بیان میکند که عدهای دوست ندارند بازگو شود.
وی در پاسخ به این سوال که چرا فیلم نتوانسته در گیشه به موفقیت دست پیدا کند؟ گفت: به نظرم دلیل اصلی عدم موفقیت «یتیم خانه ایران» در گیشه به تغییر سلیقه مخاطبان سینما بر میگردد که به واسطه آثاری که میتوان از آنها به عنوان هجو و لاابالیگری نام برد کاهش پیدا کرده است! برای همین ضروریاست چنین فیلمهایی بیشتر تولید شود تا به مرور زمان سطح سلیقه مخاطبان سینما نیز افزایش پیدا کند. در ضمن نباید از یاد برد، فضاسازی که رسانههای معاند پیرامون این دست فیلم دارند تا حدودی به روی گیشه فیلم تاثیر منفی داشته است.
پژمانفر به توضیح فوق اضافه کرد: نکتهای که حتما باید به آن توجه کرد این است که با توجه به هجمههایی مختلفی که نسبت به این فیلم از داخل و خارج انجام شده، باز هم «یتیمخانه ایران» توانسته فروش معقولی در سینمای کشورمان داشته باشد.